สิ่ง
สิ่ง - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร
สิ่ง คือของที่ดำรงอยู่ในฐานะตัวมันเอง ไม่จำเป็นต้องมีอยู่จริงทางวัตถุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นามธรรม และ นิติสมมุติ มักถือเป็นสิ่ง โดยทั่วไป ยังไม่มีข้อสันนิษฐานว่าสิ่งนั้น มีชีวิต หรือ มีอยู่
เว็บไซต์ สิ่ง สิ่ง คือของที่ดำรงอยู่ในฐานะตัวมันเอง ไม่จำเป็นต้องมีอยู่จริงทางวัตถุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นามธรรม และ นิติสมมุติ มักถือเป็นสิ่ง โดยทั่วไป ยังไม่มีข้อสันนิษฐานว่าสิ่งนั้น มีชีวิต หรือ มีอยู่ สิ่งประดิษฐ์เทคโนโลยีง่ายๆ สิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ บาง สภาวะ นั้น เป็น สิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ที่ เรียก ได้ ว่า มี บุญ บารมี สูง ยิ่ง บาง ท่าน เป็น ผู้ หมด กิเลส โดย สิ้นเชิง แล้ว การ ไป สร้าง
สิ่ง สิ่ง ละ สิ่ง ' r i Particularized , pp 1 fan ce รอก ลอง เร ด ได้ กล่าว เธอ สิ่ง ละ สิ่ง ITIVE ร Parti ul arizing , PP ปา ร์ ต กู เลย ไร ยิ่ง , กํา สิ่ง หมายถึง น ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ, ความมีความเป็น, เช่น สิ่งที่มีคุณค่าในสังคมอย่างหนึ่งคือ สิ่ง ละ สิ่ง ' r i Particularized , pp 1 fan ce รอก ลอง เร ด ได้ กล่าว เธอ สิ่ง ละ สิ่ง ITIVE ร Parti ul arizing , PP ปา ร์ ต กู เลย ไร ยิ่ง , กํา
ไม่สามารถโหลดการรับสินค้าได้ ความพร้อมใช้งาน
