สิทธิที่ลูกจ้างควรรู้ ถูกเลิกจ้าง ไม่เท่ากับ ลาออก ต้องได้รับเงินชดเชย

เลิกจ้าง  การคุ้มครองลูกจ้างประการต่อมา คือ พระราชบัญญัติ คุ้มครองแรงงาน พ ศ ๒๕๔๑ มาตรา ๑๑๘ วรรคหนึ่งและ วรรคสอง บัญญัติว่า เมื่อมีการเลิกจ้าง ซึ่งหมายความว่า การกระท าใดที่นายจ้างไม่ให้ลูกจ้างท า 6 สาเหตุถูกเลิกจ้าง หมดสิทธิรับค่าชดเชย และเงินทดแทนกรณีว่างงาน · 1 ทุจริตต่อหน้าที่ กระทำผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง · 2 จงใจทำให้นายจ้างหรือบริษัทได้รับความเสียหาย · 3 ฝ่าฝืนข้อบังคับ หรือ

พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 มาตรา 118 บัญญัติว่า ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง ซึ่งเลิกจ้าง ดังต่อไปนี้ ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ 120 วัน แต่ไม่ครบ 1 ปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้าง กรณี ถูกเลิกจ้าง ได้รับเงินทดแทนระหว่างการว่างงานปีละไม่เกิน 180 วัน ในอัตราร้อยละ 50 ของค่าจ้างเฉลี่ย โดยคำนวณจากฐานเงินสมทบขั้นต่ำเดือนละ 1,650 บาท และฐานเงินสมทบสูงสุดไม่เกิน 15,000 บาท

เงินชดเชยเมื่อถูกเลิกจ้าง เชิญออก ตกงานแบบไม่ทันตั้งตัว · ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ 120 วัน แต่ไม่ครบ 1 ปี มีสิทธิได้รับค่าชดเชยเท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้าย 30 วัน · ลูกจ้าง แผนฟื้นฟูกิจการตามกฎหมายล้มละลาย ต่อมาวันที่ 18 มิถุนายน 2546 บริษัทฯ ได้บอกกล่าว เลิกจ้าง โดยไม่จ่ายเงินเดือนและผลประโยชน์อื่นๆ ล ูกจ้างได้ฟ้องบริษัทฯ เป็นคดีแรงงาน ต่อศาลแรงงานกลางเมื่อวัน