หมวดหมู่:วรรณคดีภาษาสันสกฤต - วิกิพีเดีย

หลักเกณฑ์ตัวสะกดในภาษาบาลี และภาษาสันสกฤต · วรรคกะ เรียกว่า กัณฐชะ เป็นพยัญชนะที่มีฐานเสียงเกิดที่ลำคอ ประกอบด้วย ก ข ค ฆ ง · วรรคจะ เรียกว่า ตาลุชะ เป็นพยัญชนะที่มีฐานเสียงเกิดที่เพดาน

ภาษาสันสกฤต เป็นภาษาที่ยกย่องกันว่าเป็นภาษาสูงและสำคัญ เพราะเป็นภาษาที่ใช้จารึก ในคัมภีร์พระเวท อันเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกพราหมณ์ ทั้งยังเป็นภาษาที่ใช้ประจำในพุทธศาสนาลัทธิ มหายาน (ดังที่นับถือกันใน

ภาษาสันสกฤต หนังสือ ราชบัณฑิต วิทย์ม ต้น นังสือที่รวบรวมคำที่ใช้ในภาษาไทย ซึ่งมีที่มาจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต และใช้กันมานานจนยอมรับว่าเป็นคำไทยแล้ว ทั้งนี้ ได้แสดงการประสมคำ

ภาษาสันสกฤต รูปแบบอื่น แก้ไข สังสกฤต รากศัพท์ แก้ไข ยืมมาจากภาษาสันสกฤต संस्कृत ; เทียบภาษาบาลี สกฺกฏ การออกเสียง แก้ไข · การแบ่งพยางค์, สัน-สะ-กฺริด