อุเบกขา
อยู่ในบุญ : อุเบกขาบารมี ใจหยุดคือที่สุดของอุเบกขา - กัลยาณมิตร
อุเบกขา บุคคลใดมีกรรมเป็นที่พึ่ง บุคคลนั้นมีกรรมเป็นของตนเอง จากทมยันตี ถ้าเราเมตตาคือสงสาร กรุณาคือช่วยเหลือ มุทิตาคือเห็นเขาดีแล้วยินดี อุเบกขาคือต้องวางมือ เขามีกรรมเป็นที่พี่ง
เว็บไซต์ อุเบกขา อุเบกขา บุคคลใดมีกรรมเป็นที่พึ่ง บุคคลนั้นมีกรรมเป็นของตนเอง จากทมยันตี ถ้าเราเมตตาคือสงสาร กรุณาคือช่วยเหลือ มุทิตาคือเห็นเขาดีแล้วยินดี อุเบกขาคือต้องวางมือ เขามีกรรมเป็นที่พี่ง อุเบกขา คนข้างวัดอุทัย บุญเย็น ตั้งใจจะเขียนเรื่อง “อุเบกขา” มานานแล้ว แต่ก็หาโอกาสเขียนไม่ได้ วันนี้ขอเขียนตามที่ตั้งใจ อุเบกขา เราแปลว่า “วางเฉย” ถ้าเป็นความรูสึกหรือ เวทนา
อุเบกขา ดังนั้น อุเบกขา เป็นธรรมที่ผู้ภาวนาพึงพอกพูนให้มากที่สุด เพราะผู้ใดพอกพูน อุเบกขา ไว้มากผู้นั้นก็จะมีจิตที่สงบได้มากขึ้น และเห้นธรรมตามความเป็นจริงได้มากขึ้นกล่าวคือ ผู้ที่วางจิตเป็นอุเบกขาได้ การทรงอุเบกขา 1 เห็นอนิจจัง ยอมรับความไม่เป็นตนของทุกสิ่ง ไม่ถือมั่นอะไร ๆ วางใจสงบสุข 2 เข้าเมตตา อิ่มแล้ววางเมตตา รักษาความสม่ำเสมอแห่งจิต 3 อยู่กับความจริงเฉพาะหน้า ไม่ปรุงเจตนา 4 เวลาที่จิตเราโลภ เราขึ้นเราฟู เราเชื่อมั่นในตัวเองเกินไป เราก็ต้องดึงลงมาดึงลงมาด้วยอุเบกขา อุเบกขาวางเฉยบ้างเวลาเขาชมเราก็ต้องทำเฉย ๆ มันไม่มีอะไรหรอก
ไม่สามารถโหลดการรับสินค้าได้ ความพร้อมใช้งาน
